سازهای کوبه‌ای ملودیک مانند تانگ‌درام و هنگدرام در سال‌های اخیر به‌دلیل صدای دلنشین و ظاهر منحصر‌به‌فردشان مورد توجه بسیاری از نوازندگان و علاقه‌مندان به موسیقی قرار گرفته‌اند. این دو ساز، گرچه در نگاه اول شباهت‌هایی با یکدیگر دارند، اما تفاوت‌هایی بنیادین در ساختار، صدا و نحوه‌ی نواختن آن‌ها وجود دارد. در این مقاله به بررسی شباهت‌ها و تفاوت‌های میان تانگ‌درام و هنگدرام می‌پردازیم تا درک بهتری از ویژگی‌های این دو ساز محبوب به‌دست آورید.
شباهت‌های تانگ‌درام و هنگدرام
- هر دو ساز از دو صفحه‌ی فلزی تشکیل شده‌اند که به صورت قرینه به‌هم متصل شده‌اند. این ساختار باعث می‌شود که هر دو ساز صدایی منحصربه‌فرد و آرامش‌بخش داشته باشند.
- هر دو ساز در انواع مختلف موسیقی از جمله موسیقی کلاسیک، جاز، الکترونیک و فولک استفاده می‌شوند. این سازها به دلیل صدای منحصربه‌فرد خود، در انواع مختلف موسیقی قابل استفاده هستند.
- هر دو ساز برای ایجاد ملودی‌ها و ریتم‌های پیچیده قابل استفاده هستند. این سازها به نوازندگان امکان می‌دهند تا خلاقیت خود را در موسیقی به کار گیرند.
تفاوت‌های تانگ‌درام و هنگدرام
جنس و ساخت
هنگ‌درام‌ها معمولاً از فولاد ساخته می‌شوند. فولاد، فلزی سخت و سنگین است که صدایی عمیق و غنی تولید می‌کند. هنگ‌درام‌های ساخته شده از فولاد، اکثراً با استفاده از روش‌های سنتی ساخته می‌شوند. این روش‌ها اگرچه زمان‌بر و گران‌قیمت هستند، اما صدایی با کیفیت و ماندگار ایجاد می‌کنند.
تانگ‌درام‌ها در بیشتر مواقع از آلیاژهایی مثل آلومینیوم یا برنج ساخته می‌شوند که نسبت به فولاد، سبک‌تر و ارزان‌تر هستند. این فلزات صدایی روشن‌تر و شفاف‌تر به تانگ‌درام می‌بخشند، اما کیفیت صدای آن را کمی کاهش می‌دهند. کار با این فلزات برای ساخت ساز راحت‌تر است و معمولاً با استفاده از روش‌های صنعتی به تولیدات سریع‌تر و ارزان‌تری منجر می‌شود؛ اما به تناسب آن، محصول نهایی، کیفیت سازهای تولید شده به روش‌های سنتی را ندارد.
تعداد نت
هنگدرام معمولاً دارای ۷ تا ۹ نت است. این تعداد نت به نوازنده امکان میدهد تا ملودی‌های ساده و پیچیده‌ای را با هنگدرام بنوازد.
تانگ‌درام معمولاً دارای ۸ تا ۱۵ نت است. این تعداد نت به نوازنده امکان میدهد تا تنوع بیشتری در ملودی‌ها و ریتم‌هایی که می‌تواند با تانگ درام ایجاد کند، داشته باشد.
طراحی نواحی تولید صدا
سطح هنگدرام دارای نواحی دایره‌ای شکل و فرورفته‌ای است که هرکدام برای تولید یک نت خاص طراحی شده‌اند. این طراحی، به ساز ظاهری منظم و یک‌دست میدهد و نوازنده باید برای ایجاد صدای دقیق، به نقاط مشخصی ضربه بزند.
در تانگ‌درام، نواحی تولید صدا به شکل زبانه‌هایی بریده شده روی بدنه‌ی ساز هستند که به صورت خطوط منحنی یا مستقیم دیده می‌شوند. این شکل طراحی، ظاهرِ ساز را شبیه یک صفحه‌ی فلزی تزئین‌شده می‌کند و امکان تنوع بیشتری در ایجاد صدا و شیوه‌ی نواختن به نوازنده میدهد.
تکنیک نوازندگی
هنگدرام معمولاً با ضربات ملایم انگشتان نواخته می‌شود. این روش، به ساز صدایی گرم و زنده میدهد و به کنترل دقیق دینامیک کمک می‌کند.
تانگ‌درام، هم با انگشتان دست و هم با مضراب‌های مخصوص نواخته می‌شود. استفاده از مضراب، صدایی تیزتر و شفاف‌تر ایجاد می‌کند و برای برخی سبک‌ها، کاربردی‌تر است.
قیمت
هنگدرام معمولاً گران‌تر از تانگ‌درام است. این تفاوت در قیمت به دلیل محبوبیت بیشتر هنگدرام و مواد ساخت گران‌تر آن است.
صدا
صدای هنگدرام عمیق، گرم و طنین‌انداز است. این ویژگی‌ها آن را برای فضاهای آرام، مراقبه‌ای و اجراهایی با حال‌و‌هوای احساسی و درون‌گرا مناسب می‌سازد.
تانگ‌درام صدایی روشن، شفاف و زنگ‌دار دارد. این صدا برای ساخت ملودی‌های متنوع و الگوهای ریتمیک مناسب است و حال‌وهوایی پویاتر به اجرا می‌بخشد.
در نهایت، انتخاب بین هنگدرام و تانگ‌درام به عوامل مختلفی از جمله سلیقه‌ی شخصی، نوع موسیقی مورد علاقه و بودجه‌ی شما بستگی دارد. اگر به دنبال یک ساز با صدای عمیق و غنی هستید که در انواع مختلف موسیقی پرکاربردتر است، هنگدرام گزینه‌ی مناسبی برای شما است؛ اما اگر سازی اقتصادی با صدایی روشن‌تر و رساتر می‌خواهید که برای ایجاد ملودی‌های پیچیده مناسب باشد، تانگ‌درام انتخاب عاقلانه‌تری است.
اگر شما نیز از علاقه‌مندان به یادگیری ساز هنگدرام هستید، می‌توانید همین امروز با مجموعه‌ی آموزش هنگدرام خنیاگر شروع کنید. جلسه‌ی اول را رایگان تماشا کنید و اطمینان داشته باشید که بعد از چند ماه، می‌توانید آهنگ دلخواه خود را با هنگدرام بنوازید.
